تبادل
لینک هوشمند
در آنجا كه علف هاي بلندي مي رويد،
غولي زندگي مي كند كه با من دوست است.
قدش به بلندي كوه و شانه هايش به پهناي دشت است،
و من فقط تا نوك شست پايش مي رسم، مي فهمي،
فقط تا نوك شست پايش.
وقتي كه غروب سر مي رسد،
در مسير شن زارها قدم زنان با او حرف مي زنم،
اما گوش هايش آنقدر از من دورند كه صدايم به او نمي رسد،
بااين همه، او حرف هاي مرا مي فهمد، مي فهمد،
مطمئنم كه مي فهد.
آخه ما رمزي بين خودمان داريم كه اسمش را گذاشته ايم ( خارشي- ضربه اي)،
مي داني چه كار مي كنيم؟
من شست پايش را مي خارانم... يك بار يعني (سلام)
دوبار يعني، (چه طوري؟)
سه بار يعني، (فكر مي كني باران بيايد؟)
چهار بار يعني، (گريه نكن.)
پنج بار يعني، (مي خواهم برات لطيفه بگويم؟)
و شش بار يعني، (خداحافظ)، (خداحافظ)
شش بار يعني، (خداحافظ)
و او براي جواب دادن به من با شست پايش به زمين ضربه مي زند-
يك بار يعني، (سلام دوست من)
دوبار يعني، (خوشحالم بازهم اينجايي و پايم را مي خاراني.)
سه بار يعني، ( در اين بالاها كه سرم به طاق آسمان مي خورد،
نمي داني چقدر احساس تنهايي مي كنم.)
چهار بار يعني، (امروز عقابي كه پروازكنان از كنارم مي گذشت، بهم لبخند زد.)
پنج بار يعني، (آخ، سرم خورد به ماه.)
شش بار يعني، ( كاش كمي ديگر مي ماندي) و هفت بار يعني، (خداحافظ)
و هشت بار يعني، (زود برگرد، زود زود)
هشت بار يعني، ( زود برگرد)
بعد من هزاران بار شست پايش را مي خارانم
و او هم در حال غش و ريسه با شست پايش به زمين ضربه مي زند
و چنان مي خندد كه آسمان مي لرزد-
و اين يعني، دارم قلقلكش مي دهم!
شل سيلور استاين
نظرات شما عزیزان:
